​PAB-assistentie is en blijft de basis van mijn keuzevrijheid. Mijn woondroom mag vervolgens niet betekenen dat dit wegvalt.

Het belang van assistentie komt eveneens terug in het verhaal van Stijn. Hij heeft een vaste structuur om de verschillende dienstverleners, naargelang budget en aanbod, in te plannen. Hierbij vormt PAB-assistentie een cruciale schakel. 

Dergelijke gestructureerde aanpak neem ik mee in mijn eigen woonzoektocht.

​Een nieuwe piste die ik recent ontdekte, is de inzet van vrijwilligers via het thuishulpplatform Helpper. Ik probeer het alvast eens uit...

Net als ikzelf heeft Stijn een hoge ondersteuningsnood en dus 24/7 ondersteuning nodig. Hiervoor volgt hij een structuur waarbij zowel Imens, PAB-assistenten als vrijwilligers elk op een verschillend moment aanwezig zijn: 

‘S morgens tot ‘s middags komt zorgorganisatie Imens over de vloer. Zij nemen het huishouden, met uitzondering van koken, voor hun rekening.

‘S middags tot ‘s avonds komen de PAB-assistenten. De PAB-assistenten koken en ondersteunen Stijn in het volbrengen van activiteiten al dan niet buitenshuis. 

Tot slot heeft Stijn ook ‘s nachts ondersteuning nodig, dan laat Stijn vrijwilligers inslapen. Ondanks Stijn deze vrijwilligers eveneens zou kunnen vragen voor activiteiten, beperkt hij de vraag voor vrijwilligers tot de nacht.

Deze planning geldt voor de volledige week, met uitzondering van zaterdagavond en zondagnamiddag. Deze momenten wordt Stijn door zijn ouders ondersteund. Ook bij uitval zijn Stijns ouders zijn back-up, wat relatief vaak gebeurt. ​

Fondation Shan is een stichting die opgebouwd is voor en rond Shan. Zij heeft ook heel wat ondersteuninig nodig en organiseert dit ook door samen te huizen met anderen. 
​Er zitten heel wat boeiende ideeën in hun manier van werken. 

Ik heb de klok rond ondersteuning nodig. Overdag om mijn plannen waar te kunnen maken, ’s nachts iemand die in de buurt is, voor moest er iets zijn…
Ik heb een PAB-budget waarmee ik 6 dagen per week een assistent kan betalen van 8.30u tot 17.30u. Ook na de uren van mijn assistenten wil ik nog vanalles doen en heb ik dus ondersteuning nodig daarbij. Momenteel zijn het vaak mijn ouders die dan klaar staan. Maar hoe kan ik dit regelen als ik niet meer bij hen woon?

Wel… Ik kwam in contact met Dora uit Ijsland. Zij heeft een volwassen zoon die zelfstandig woont en ook de klok rond ondersteuning nodig heeft. Via enkele mailtjes over en weer kwam ik te weten hoe zij dit aanpakt. Haar zoon woont in een huis waar enkele assistenten inwonen en de 24 uur van een dag onder elkaar verdelen in blokken van 8 uur. Die assistenten zijn vaak (buitenlandse) studenten die op die manier betaalbaar kunnen wonen.

Ik vond dit wel een interessant idee om te werken met inwonende studenten. Dus ik kwam tot het volgende ondersteuningsplan:

• Overdag komen mijn PAB-assistenten zoals nu ook al geregeld is
• Op de andere momenten doe ik beroep op ‘residenten’, dat zijn personen die ook in mijn huis wonen en een deeltje ondersteuning opnemen, bv. ’s avonds, ’s nachts of ’s ochtends.
• Stel dat er eens een probleempje is dat één van de assistenten of residenten wat later is dan gepland, kan ik altijd nog even bij mijn buren uit het cohousingproject terecht om daar een babbeltje te gaan slaan.

Zo groeide het idee om te werken met residenten. Dit kunnen studenten zijn, maar dat hoeft niet. In ruil voor enkele momentjes ondersteuning per week, kunnen ze betaalbaar wonen in een chique ‘kot’, namelijk een kamer in mijn huis en het gebruik van de keuken, badkamer, tuin, enz.
 
Concreet betekent dat dus dat ik aan samenhuizen wil doen, binnen een cohousingproject. Samenhuizen omdat ik mijn huis deel met enkele residenten. En het cohousingproject omdat mijn huis deel uitmaakt van een groep huizen mét als extraatje een gedeelde tuin en een extra gedeelde grote leefruimte.