Dat was toch wel spannend! Ik had een afspraak bij de notaris met mijn ouders om de zorgvolmacht in orde te brengen. We hadden op voorhand al de volledige tekst gekregen, 17 pagina's lang, zodat ik die al eens kon lezen, maar dat werd voornamelijk ploeteren door juridisch taalgebruik.
Om te zorgen dat de ondertekening van de zorgvolmacht rechtsgeldig verliep, moesten er twee externe, onbekende getuigen aanwezig zijn, om in te schatten dat ik zelf niet in staat ben om mijn handtekening te zetten en wilsbekwaam ben. Daarnaast mocht ik ook mijn logopediste meenemen, als vertaler-tolk van mijn ondersteunde communicatie. In deze versie van mijn zorgvolmacht zijn enkel mijn ouders opgenomen als lasthebbers, nog geen opvolgers. Ook staat hierin enkel opgenomen dat zij, in samenspraak met mij, mijn goederen mogen beheren. In een tweede versie zal ik - hopelijk binnenkort - ook opvolgers opnemen én de omschrijving van hoe ik wil leven. Dat zal een heel concrete opsomming zijn van welke keuzes ik maak over mijn leven en hoe deze gerespecteerd moeten worden. Oef... zo ver zijn we dus al! En nu nadenken wat er allemaal moet beschreven worden in de tweede versie!
0 Comments
|
AuteurSofie De Schryver, 32 jaar
|