In een aantal verhalen van het boek ‘Ook wij’ komt de zoektocht naar een manier om zelfstandig te wonen aan bod. Ik vat het even kort samen voor jullie.
Brent woont in een inclusief woon- en werkinitiatief waar een fijne sfeer hangt. Voor hem is het erg belangrijk om zelf de regie in handen te houden. Hij organiseert zelf zijn zorg, maar daar komt veel bij kijken. Yani vertelt over haar woonst: een zelfgebouwd woonproject met 15 studio’s, een winkeltje, een rolstoeltoegankelijke boomhut... Bij haar worden alle budgetten van de inwoners samengelegd om zorg en personeel te voorzien. Gabria verblijft 1 nacht in de week in de Ark, dit is een logeerkamer voor mensen met en zonder beperking. Paul woont sinds enkele jaren zelfstandig in een appartement, maar dit is enkel mogelijk met voldoende assistentie. Ook Anneleen woont sinds enkele jaren in een assistentiewoning in de buurt van een bushalte, haar oma en opa, winkels… Zo kan ze deels zelfstandig, deels onder begeleiding haar dagelijkse activiteiten uitvoeren. Voor Helena was op kot gaan enkel mogelijk als het gebouw toegankelijk was. Zij heeft daarnaast ook 7 maanden alleen in Canada gewoond tijdens haar buitenlandse stage. Ze noemt het land sindsdien ‘wheelchair heaven’ omdat inclusie daar centraal staat. Er zijn verschillende manieren om (zelfstandig) te wonen. Hierbij bestaat er een grote variatie in de mate van inspraak in en regeling van zorg en assistentie. Elke beperking is anders en elke persoon met een beperking heeft dus ook andere noden. Dit komt duidelijk naar voor in de verschillende verhalen. Elk van deze storytellers heeft een manier gevonden om op hun eigen benen te staan. Echter, geen van bovenstaande initiatieven of woongelegenheden sluit aan bij mijn woondroom. Wil je meer te weten komen over Ook Wij of graag een boek bestellen? Klik op de knop hieronder!
0 Comments
De juridische en financiële kant van het verhaal Naast de organisatie van de ondersteuning, vormt de juridische en financiële kant van zelfstandig wonen eveneens een struikelblok. Michael zocht hiervoor ondersteuning bij Onafhankelijk Leven vzw, een erkende bijstandsorganisatie waar hij tevreden over is. Onafhankelijk Leven helpt mensen met een ondersteuningsnood hun leven zo zelfstandig mogelijk in te vullen.
“De combinatie van wonen en werken is zeker niet te onderschatten. ~ een gouden tip van Michael over het samenwonen met zijn PAB-assistent ~
Van facebookbericht naar zelfstandig wonenEen hele tijd terug zag ik Michael een bericht op facebook plaatsen op zoek naar een inwonend, voltijds PAB-assistent. Ondertussen woont hij samen met zijn nieuwe assistent. Facebook is dus een interessant middel om allerhande contacten te leggen. Dit kan ikzelf in de toekomst meer benutten.
#inclusie #wonenGRIP vzw is een mensenrechtenorganisatie die streeft naar Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een handicap (GRIP). GRIP werkt vanuit een mensenrechtenvisie op handicap. Centraal hierbij staat het recht op inclusie. Dit betekent een volwaardige deelname aan de samenleving op gelijke voet met andere burgers, een onafhankelijk leven met gelijke keuzemogelijkheden en met respect voor individuele keuzes. Eén van de pijlers die ze hierbij benaderen is het recht op wonen binnen de samenleving. In onderstaand pdf bundelde GRIP vzw enkele inspirerende verhalen met betrekking tot dit thema.
Bron:
https://www.gripvzw.be/ Makkelijker gezegd dan gedaanStijn woont zelfstandig en regelt zelf de organisatie van zijn ondersteuning. Deze organisatie valt niet te onderschatten. Zo botst ook hij op verschillende barrières met betrekking tot ondersteuning. Ten eerste vertelt Stijn over het beperkte aanbod aan assistentie tijdens het weekend. Ondanks een budgetverhoging de mogelijkheid biedt om ook mensen op zaterdagavond en zondagnamiddag aan te nemen, worden deze momenten dus opgevuld door Stijns ouders. “ik vind dus nog niet dat mijn doel bereikt is, want ik doe nog beroep op mijn ouders.” Daarnaast is er geregeld sprake van uitval bij de PAB-assistenten en vrijwilligers. In dat geval zijn wederom Stijns ouders de back-up. Bij uitval van vrijwilligers tijdens de nacht vraagt hij ook wel eens aan een vriend(in) om te blijven slapen. Mijn conclusie, zelf organiseren is niet te onderschatten en zorgt voor heel wat stress. Er moet rekening gehouden worden met zowel het budget als aanbod aan assistentie en andere diensten. Daarnaast is een goede back-up noodzakelijk. Ondersteuning in kaartNet als ikzelf heeft Stijn een hoge ondersteuningsnood en dus 24/7 ondersteuning nodig. Hiervoor volgt hij een structuur waarbij zowel Imens, PAB-assistenten als vrijwilligers elk op een verschillend moment aanwezig zijn:
‘S morgens tot ‘s middags komt zorgorganisatie Imens over de vloer. Zij nemen het huishouden, met uitzondering van koken, voor hun rekening. ‘S middags tot ‘s avonds komen de PAB-assistenten. De PAB-assistenten koken en ondersteunen Stijn in het volbrengen van activiteiten al dan niet buitenshuis. Tot slot heeft Stijn ook ‘s nachts ondersteuning nodig, dan laat Stijn vrijwilligers inslapen. Ondanks Stijn deze vrijwilligers eveneens zou kunnen vragen voor activiteiten, beperkt hij de vraag voor vrijwilligers tot de nacht. Deze planning geldt voor de volledige week, met uitzondering van zaterdagavond en zondagnamiddag. Deze momenten wordt Stijn door zijn ouders ondersteund. Ook bij uitval zijn Stijns ouders zijn back-up, wat relatief vaak gebeurt. Zijn woondroomTijdens mijn woonzoektocht, nam ik reeds contact op met mensen die eveneens een woondroom koesteren. Een voorbeeld daarvan is Stijn.
Zijn doel: “...met een aantal personen met een budget samenwonen op dezelfde site. Dan leggen we het budget samen voor bepaalde assistentie en kunnen we mogelijks de ondersteuning op elkaar afstemmen.” Stijn heeft net als mezelf een hoge ondersteuningsnood en woont reeds zelfstandig, maar blijft botsen op de gekende barrières rond ondersteuning. Deze zal ik komende weken verder toelichten. |
AuteurSofie De Schryver, 32 jaar
|